ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΤΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ EBE_Newsletter_4

www.hbs.gr ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ - NEWSLETTER ΤΕΥΧΟΣ/ISSUE 4 ΙΟΥΛΙΟΣ/JULY 2018 Ελληνική Βοτανική Εταιρεία ISSN 2529-184X Νέα ευρήματα για την ελληνική χλωρίδα Hellenic Botanical Society Η Χλωρίδα της Ελλάδας σε αριθμούς – Ιούλιος 2018 Ο πλούτος και ο δυναμικός χαρακτήρας της Ελληνικής χλωρίδας – Μία εισαγωγή Είναι γνωστό και διαχρονικά τεκμηριωμένο ότι η Ελλάδα χαρακτηρίζε- ται από υψηλή ποικιλότητα φυτικών taxa, οικοτόπων και τοπίων που την κατατάσσουν μεταξύ των υψηλοτέρων στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο, λαμβάνοντας υπόψη μας, ως μέτρο της βιοποικιλότητάς της, τον πλούτο των ειδών σε σχέση με την επιφάνεια που καταλαμβάνει. Η Ελλάδα είναι ένα από τα σημαντικότερα κέντρα βιοποικιλότητας στην Ευρώπη και ένα από τα σημαντικότερα κέντρα ενδημισμού (μια «θερμή περιοχή» για τον ενδημισμό της), τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Μεσόγειο. Verbascum auriculatum (Ά, Ζωγραφίδης) ■ ■ H αναβίωση του Verbascum auriculatum Sm., ενός παρερμηνευμένου ονόματος στη Flora Graeca (Πηγή: Zografidis (2018), Phytotaxa 361 (2): 233-243). Περίπου για δύο αιώνες το όνομα Verbascum auriculatum Sm. θεωρείτο συνώνυμο του V. mucronatum Lam. Ωστόσο, όπως βρέθηκε από την εξέταση του πρωτότυπου υλικού, το όνο- μα του Smith αναφέρεται στην πραγματικότη- τα στο είδος V. propontideum Murb. Ορίζεται ο λεκτότυπος του V. auriculatum και το όνομα εισάγεται ξανά σε χρήση δεδομένου ότι το V. propontideum είναι ένα νεότερο συνώνυμο. Άρης Ζωγραφίδης, Τμήμα Βιολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών Η Ελλάδα αποτελεί από φυτογεωγραφική άποψη ένα διαχωριστικό όριο και ένα σταυροδρόμι, μια ανατολικο-Μεσογειακή και μια Βαλκανική χώρα, το νοτιο-ανατολικό άκρο της Ευρώπης, που βρίσκεται σε άμε- ση επαφή με τη Νοτιο-Δυτική Ασία και σε στενή σύνδεση με τη Βόρεια Αφρική. Τα ψηλά της βουνά και νησιά έχουν επενεργήσει μέσω της γε- ωλογικής ιστορίας ως συνδετικές γέφυρες (stepping stones) και κατα- φύγια για τα taxa των γύρω χλωριδικών περιοχών, αλλά και ως κέντρα απομόνωσης. Τα Μεσογειακά οικοσυστήματα καλύπτουν περισσότερο από το 90% της Ελλάδας, και οι όροφοι βλάστησης που διακρίνονται σε κατακόρυφη διευθέτηση κυμαίνονται από τον θερμο-μεσογειακό στα κατώτερα υψομετρικά επίπεδα, έως τον ορο-μεσογειακό στα μεγαλύτε- ρα υψόμετρα και τις κορυφές των βουνών. Σε γενικές γραμμές, η περί- πλοκη γεωλογική ιστορία, η διαμελισμένη τοπογραφία και το εύρος των επικρατουσών βιοκλιματικών συνθηκών αποτελούν τους κυριότερους λόγους ερμηνείας της υψηλής χλωριδικής ποικιλότητας και του αυξη- μένου ενδημισμού. Σύμφωνα με τους Strid & Tan (2017), και με βάση πρόχειρους υπολογι- σμούς («μεροληπτώντας» σχετικά με τις περιγραφές των Ορχεοειδών και εξαιρώντας ως “outlier” την μαζική περιγραφή νέων ειδών στο γέ- νος Limonium από τους Erben & Brullo το 2016), στη διάρκεια των 15 1