Çok uzun süredir üzerinde durduğum konulardan bir tanesi dijitalleşme ve düşünün ki bu yeni döneme girdiğimizde dijital olgunluk seviyeniz yeterli olmadığından dolayı işletmenizi tam olarak çalıştıramıyorsunuz ; çünkü paydaşlarınız arasında olan çalışanlarınız kısmen de olsa ofisten uzak esnek çalışmak zorunda veya müşteri ve tedarikçilerinize fiziksel ulaşma imkanınız kısıtlı veya yok .

Yazı : TUĞRUL GÜNAL 36

Bunun dışında Covid19 döneminde Tedarik Zinciri Bölümlerinin aslında şirketler için ne kadar kritik öneme sahip olduğunu öğrendik . Çalıştığı sektöre göre çeşitlilik arz etmekle birlikte cironun tahmini 40 % – 70 % tedarik zinciri bölümleri üzerinden gerçekleşmektedir . Projenize dışarıdan bir ürün veya hizmet alırsınız ya da fabrikanıza yarı mamul örnekleri çoğaltmak tabii ki mümkün , ancak birde işin masraf tarafı var ki oda şirket genel masraflarının tahmini 70 % ine kadar olan kısmı tedarik zinciri bölümleri tarafından yönetilmektedir , örnek vermek gerekirse ; şirket yatırımlarını , kiralanan veya satın alınan ofis alanları , şirket araçları , lojistik giderleriniz , IT giderleriniz ve fabrikalara alınan hammaddeler gibi birçok harcama kalemi , eğer işletmenin kurumsal bir yapısı var ise .

Bu zorlukları nasıl aşarız ; Tabii ilk etapta şirket yöneticilerinin vizyonu burada çok önemli konumda . Şirketin en üst seviyesindeki yöneticilerin konu hakkında fikir birliğine varmış ve uzun sürecek olan bu yolculuğa çıkmayı tamamen içselleştirmiş olmaları esastır . Sonrasında ise şirket stratejilerinde dijitalleşmeye verilen önemle konuyu bir yol haritası kapsamında performans kriterleriyle takip etmesi gerekmektedir .

Kurumsal yapı içindeki tedarik zinciri bölümüne gelecek olursak ; Yukarıda değindiğim gibi pek tabidir ki dijitalleşme mutlaka şirket seviyesinde ele alınması gereken bir konu olmalı . Dijitalleşme , tek adacık şeklinde asla düşünülemez .

Yapılması planlanan tüm bu çalışma içeriğinde vizyondan sonra en önemli konu kurum kültürü olarak karşımıza çıkacak ve büyük olasılıkla kültür değişimini de gerçekleştirmemiz gerekecektir . Her değişim programında olduğu gibi bu değişimin ana taşıyıcıları şirket içindeki liderler , yöneticiler olacaktır . Şirket stratejisinde dijitalleşme konusuna yeterince önem verilmez ve ana gündem maddelerinden bir tanesi yapılmaz , gerekli tüm detaylar en ince ayrıntısına kadar ortaya konmazsa , bölüm bazındaki alanları tartışmak anlamsız hale gelecektir . Ancak bilinmelidir ki bu konuya odaklanmayan şirketler rekabetçiliklerini kaybedecekler ve böylelikle geleceklerinden şüphe edilecektir . “ Stratejilerinde dijitalleşmeye yer veren şirketler tedarik zinciri konusunda nasıl ilerlemeli ?” sorusunun yanıtını aşağıdaki başlıkları detaylı bir şekilde inceleyerek vermek gerekiyor . İçinde bulunduğumuz gerçek resmi ortaya koymaz ve kendimizle yüzleşmezsek sonra neden başarısız olduğumuzu tartışırız .

Çıkar çatışması : bir eylemden ziyade tabiri caizse çalışanın şirketlerdeki yolsuzluk sahası ile etik sahası arasına sıkışıp arada kaldığı , eyleme dönüşmemiş bir durumu veya etik dışı davranış için potansiyel bir konumda olmasını ifade eder .

Yetkinliklerimiz ve mevcut kaynaklarımız bu büyük veri yönetimine doğru olan transformasyonunu taşıyacak seviyede olmalı ve aradaki farklar hızlı bir şekilde giderilmelidir . Analitik ve dijital düşünceye sahip çalışanlar tercih edilmelidir . Aynı husus yöneticiler içinde geçerlidir . Dijital , analitik düşünen , serbest çalışma takımlarını yönetebilecek , değişime inanan ve hızlıca uygulayan modern yönetici profiline ihtiyaç vardır .

Dijitalleşme hakkındaki iletişim yol haritası detaylı bir şekilde çalışanlarla sürekli paylaşılmalıdır . Daha yalın organizasyonlar oluşturulmalıdır . Yetki ve sorumluluklar kırılmalı , daha esnek ve merkezi olmayan çalışma şartları yaratılmalıdır . Dijitalleşmeye olan inanç , bölüm içinde oluşturulmalı ve çalışanların dijitalleşmeyi yalnızca çalışan sayısını azaltan bir yöntem olarak görmemeleri sağlanmalıdır . Kararların